نحوه الگوپذیری کودکان از والدین

والدین مهم‌ترین معلم‌ کودکان 

بدون شک یکی از روش‎های اولیۀ یادگیری کودکان، تماشاکردن محیط اطراف است. از آن جایی که والدین مهم‎ترین اشخاص در زندگی هر کودکی هستند، بنابراین اولین الگوپذیری کودکان از والدین شان است، در نتیجه، پدر و مادرها باید در رفتارها و گفتارهای خود دقت ویژه داشته باشند تا بتوانند الگوی درستی برای کودکان خود باشند.

کودکان به صورت خودکار از والدین خود یاد می‎گیرند.

از آنجایی که کودکان به تمامی کارهای والدین دقت می‌کنند، باید به شدت در اطراف آنها مراقب باشید. به عنوان مثال زمانی که شما از تلفن استفاده می‎کنید، کودکان شما را می‌بینند و یاد می‎گیرند که چگونه از اشیای مختلف استفاده کنند. شاید شما هم دیده باشید که کودکان هنگام بازی‌کردن، با برداشتن تلفن ادای صحب کردن درمی‌آورند، بدون اینکه کسی بهشان یاد داده باشد آن وسیله برای چیست.

چگونگی الگوپذیری کودکان از والدینشان

براساس تحقیقاتی که در دانشگاه‎های معتبر جهان مانند دانشگاه واشنگتون انجام شده است، کودکان سعی می‌کنند برخی از حرکات فیزیکی پدر و مادرها را تقلید کنند. اسکن مغز کودکان نشان داده است، زمانی که شما همراه با آموزش‌های خود، حرکات فیزیکی نیز انجام می ‏دهید، مغز کودک بیشتر درگیر می‎شود. والدین می‏توانند از این قابلیت ذهن کودکان به شیوه خوب استفاده کنند. به عنوان نمونه برای برداشتن وسایل یا چهار دست و پا رفتن، می‎توانید با حرکات فیزیکی، یادگیری را برای کودکان‎تان آسان‎تر کنید.

کودکان چگونه از نظر احساسی الگوبرداری می‎کنند؟

یکی از مهم‏ترین سؤال‎های والدین این است که احساسات کودکان چگونه شکل می‎گیرد؟ خیلی‌ها بر این باورند که تمامی انسان‏ها با یک نسبت خاص از احساسات به دنیا می‏آیند. یعنی کسی که احساسات کمی دارد، از بچگی این‌طور بوده است و کسی که احساسات زیادی دارد، از زمان تولد، به این شکل است. این باور کاملاً غلط است!

به عنوان یک والد، راه‎های زیادی وجود دارد که بتوانید علاقه خود را به نوزادتان نشان دهید. به‌عنوان مثال می‎توانید برای آنها آهنگ بخوانید، دست بزنید، بغل کنید و ببوسیدشان، تمامی این کارها می‎تواند به کودک کمک کند تا کارهای احساسی را یاد بگیرد. همچنین زمان‏های که کودک نیاز به توجه دارد و شما این توجه را برای‏‎شان فراهم می‏کنید، به‎شان یاد می‎دهید که در چه مواقعی باید از خود محبت نشان دهند.

بنابراین کسانی که در بزرگ‌سالی احساسات کمی از خود نشان می‎دهند و نمی‎دانند در چه مواقعی باید محبت‌آمیز رفتار کنند، در کودکی به خوبی از سوی پدر و مادرشان، مورد توجه قرار نگرفته اند.

پیش‌دبستانی دوره مهمی یادگیری ارتباطات اجتماعی کودکان

در مقطع پیش‌دبستانی کودکان پیشرفت های زیادی می‎کنند، با وجود این که ساعات زیادی را در این مقطع نمی‎گذرانند، اما موارد خیلی مهمی مانند یادگیری نحوۀ ارتباط با افراد هم‌سن خود را می ‎آموزند. زمانی که کودکان به پیش‌دبستانی می‏روند، مثال‎ های زیادی را برای تقلید می‌بینند. بنابراین ذهنشان در این که چه کارهایی می‎توانند انجام دهند، پیشرفت می‎کند.

تربیت کودکان

در مرحلۀ پیش ‎دبستانی، کودکان به شدت از نظر صحبت‌کردن و انتخاب‌کردن کلمات حساس می‎شوند. در طول این زمان، نحوۀ صحبت‌کردن شما و کلماتی که استفاده می‏کنید، تعیین می‌کنند که کودکان چگونه حرف بزنند. در این زمان است که کودکان یاد می‎گیرند در زمان‏های مختلف از چه میزان صدایی استفاده کنند و از کدام کلمات برای انتقال معنی حرف‌شان استفاده کنند.

درست غذا بخورید؛ توصیۀ هر مادر و پدری به کودکان!

اگر یک والد هستید حتما یک بار این جمله را سر سفره غذا گفته‌اید: درست غذا بخور! این جمله معمولاٌ از جنس خشم است و این پیام را می‎رساند که یا درست غذا می‎خوری یا من از دستت عصبانی می‎شوم. کودکان در این موقعیت ممکن است به حرفتان گوش بدهند اما این امکان هم وجود دارد که بچه‌ها با شنیدن این جملۀ شما لج‌بازی کنند؛ درحالیکه اصلا نیازی به گفتن این جمله نیست!
کودکان بر اساس ارزش‌ها و نحوۀ غذا خوردن کسانی که با آنها وقت می‎گذرانند، یاد می‎گیرند که چگونه سر میز غذا رفتار کنند و وعده غذایی‎شان را چگونه میل کنند.

مهم‌ترین نکاتی که والدین باید بدانند!

در دوران پیش ‎دبستانی، کودکان برای یادگیری و تقلید کردن دیگران بسیار حساس هستند. در سال‎های اولیه، نوزادان، بدون هیچ سؤالی رفتارها را تقلید می‏‎کردند. در دوران حساس پیش‎دبستانی، پیشنهاد می‎شود که کارهای زیر را بیشتر در اطراف کودکتان انجام دهید:
• در اطراف فرزندتان کتاب زیاد بخوانید، در این صورت، مطالعه را می‏توانید به بخشی مهم از زندگی‎شان تبدیل کنید.
• برای صحبت با دیگران از کلمات مؤدبانه و لحن مهربانانه استفاده کنید.
• عواقب کارهای منفی خود را برای کودکان بازگو کنید تا متوجه شوند که کارهای بد چه عواقبی دارند
• درباره این صحبت کنید که در چه مواقعی باید چه نوع رفتاری را نشان دهند.

خودتان را به اندازۀ کودکتان دوست داشته باشید!

یکی از نکاتی که خیلی از والدین به ویژه والدین ایرانی در تربیت‌کردن فرزندان رعایت نمی‎کنند، این است که خودشان را نادیده می‎گیرند. دقت کنید، میزان علاقۀ شما نسبت به خودتان چیزی است که کودکان نیز یاد می‎گیرند. بنابراین دفعۀ بعدی که اشتباهی کردید، به خود نگویید نادان! به جاش با صدای بلند بگویید که یک درس یاد گرفتم و هیچ‌وقت این اشتباه را تکرار نخواهم کرد.

از کمک افراد متخصص مانند روان‎شناسان استفاده کنید!

کمک‌گرفتن از دیگران هم ایدۀ خوبی است، اما باید از افرادی باشد که آگاهی آکادمیک در این زمینه دارند. روانشناسان، بهترین گزینه برای مشورت هستند، آنها می‎توانند شما را به والد بهتری تبدیل کنند.

با کودکان‌تان صمیمی باشید.

پدرومادربودن به معنای بی‎نقص بودن نیست، شما نمی‏توانید از تمامی اشتباهات پیشگیری کنید و همواره در حال آموزش نکات مثبت به کودکتان باشید. درست است که شما اولین معلم آن‎ها هستید، اما این را نیز همواره در نظر داشته باشید که باید به فرزند خود نزدیک شوید و ارتباطی صمیمی سالم شکل دهید.

عالی هستید،باز هم بهتر شوید!

یادگرفتن این که چگونه والد بهتری باشید، به این معنا نیست که شما در انجام کارهای خود ناتوانید و نمی‎توانید به پدر یا مادر خوبی تبدیل شوید. بلکه به این معنا است که سعی می‎کنید برای فرزندانتان رشد کنید تا بهترین تربیت را داشته باشید.

همان‌طور که مطالعه کردید، تقلید فرزندان از پدر و مادر، بنابراین برای اینکه شیوۀ تربیتی درستی داشته باشید، اول باید بر روی رفتارهای خود تمرکز کنید و مشکلات رفتاری‎تان را از بین ببرید. سپس می‎توانید با انجام کارهایی مانند کتاب‌‎خواندن در نزدیکی کودک، در دوران شش سالگی، فرزندتان را به سمت عادت های سالم سوق دهید.

با خرید کتاب شعر کودکان نیکان، نیکوکاری و سهیم شدن در کار خیر با به کودکانتان بیاموزید.