روز جهانی کارگر
جهان به دست کارگران ساخته میشود، با کمی تأمل، هرکسی اعتراف خواهد کرد که هر آنچه بشر را زنده نگه میدارد حاصل تلاش و عرقریزان کارگران است.
آنان در سختترین شرایط، با دستمزدهای کمتر از دیگر مشاغل و گاه در محیطی با ایمنی کم کار میکنند و در روز جهانی کارگر ، یکم ماه می شایسته است که از این تلاش شبانهروزی قدردانی و به آنان کمک شود تا به حقوق اساسی خود دست یابند.
کارگران در سراسر روزهای سال مشغول کارند، اوقات فراغت اندکی دارند و حتی در روزهایی که بسیاری از مردم به تعطیلات و مسافرت میروند، کارگرانی هستند که با نیروی کارشان، لذت بردن ما از سفر را ممکن میکنند. در رستورانها غذا میپزند، در کافهها نظافت میکنند، چراغ کارخانهها را روشن نگه داشتهاند و کار میکنند و کار میکنند تا همه چیز جهان سر جای خودش باقی بماند.
در روز جهانی کارگر احزاب گوناگون و اتحادیههای کارگری در بسیاری از کشورهای جهان تظاهرات خیابانی برگزار میکنند و یاد کارگرانی که حدود دو قرن قبل برای داشتن حقوق اولیۀ کار جانشان را از دست دادند، گرامی میدارند.
تاریخچۀ روز جهانی کارگر
ایدۀ اعتصاب سراسری کارگران برای ۸ ساعت کار، به کشور استرالیا و ۲۱ آوریل سال ۱۸۵۶ بازمیگردد. تظاهرات سال ۱۸۵۶ آنقدر تأثیرگذار بود که کارگران تصمیم گرفتند تا در سالهای آینده هم اعتصابات را دنبال کنند. آنچه تجمعات ۲۱ آوریل را ادامهدار کرد، شهامت کارگران، همبستگی و خواستی بود که در آن حق ۸ ساعت کار را برای تمام کارگران جهان حقی مسلم میدانست.
یک می۱۸۸۶، دویست هزار کارگر در ایالات متحده برای به رسمیت شناختهشدن حق ۸ ساعت کار، دست به اعتصاب زدند. این تظاهرات در شیکاگو منجر به فاجعهای تمامعیار شد؛ برگی از تاریخ کارگری که آن را با نام غائلۀ هیمارکت هم میشناسند.
کارگران هیمارکت در شیکاگو که از شرایط سخت کاری و آسیبهای فیزیکی حین کار به تنگ آمده بودند، اعلام کردند که تا به خواستۀ محدودیت کار روزانه به ۸ ساعت نرسند، دست از اعتصاب برنمیدارند. پس از انفجار یک بمب دستساز در میان جمعیت، پلیس که منتظر بهانهای برای به بر هم زدن اعتصاب بود، وارد درگیری شد و چهار نفر از رهبران کارگری را دستگیر و سپس اعدام کرد، تعداد دقیق کارگران کشتهشده در غائلۀ هیمارکت مشخص نیست.
همزمان با تحولات کارگری در آمریکا، جنبش کارگری در اروپا نیز قدرتمندتر شد، تا آنجا که در سال ۱۸۸۹، چهارهزار نمایندۀ کارگری در کنگره بینالملی کارگران شرکت کردند. همینجا بود که کنگره تصمیم گرفت تا روز یک می را روز جهانی بدون کار اعلام کنند.
روز جهانی کارگر در گذر زمان
1856؛ اعتراض سنگتراشان ویکتوریای استرالیا
سنگتراشان استرالیایی برای کاهش ساعت کار و رساندن به 8 ساعت در روز، دست به اعتصاب گسترده زدند.
1886؛ ماجرای هی مارکت اتفاق میافتد
در شیکاگو، با اعتصاب کارگران و دخالت پلیس، تجمع به خشونت کشیده شد، تعدادی از کارگران دستگیر و مدتی بعد اعدام شدند.
1889؛ روز جهانی کارگر ثبت شد
اول ماه میبه عنوان روز مطالبۀ 8 ساعت کار از سوی طبقۀ کارگر، انتخاب شد.
1919؛ سازمان بینالمللی کار ایجاد شد
سازمان بینالمللی کار (ILO) به عنوان بخشی از معاهده ورسای و با نمایندگانی از 9 کشور ایجاد شد.
چگونه روز جهانی کارگر را جشن بگیریم؟
همۀ مناسبتهای تقویم زمانی برای جشن گرفتن موضوعی مهم یا گروهی از مردم هستند. روز جهانی کارگر زمانی است که میتوانیم در آن برای آگاهی از زحمتهای کارگران تلاش و از آنان تشکر کنیم. برای این کار ایدههای بسیاری وجود دارد که میتوان آنها را انجام داد:
یک روز برای خودت در نظر بگیر
اگر کارگر هستید، یک روز مرخصی بگیرید و کاری را انجام دهید که برایتان خوشآیند است. فرقی ندارد که برای پیادهروی یا کوهنوردی از خانه بیرون بروید، خودتان را به یک وعده غذا مهمان کنید یا کارهای عقبافتادهتان را انجام دهید. همۀ این کارها میتواند به شما آرامش دهد و از استرستان بکاهد.
در یک رویداد روز جهانی کارگر شرکت کنید
برای کسانی که ممکن است کمی بیشتر گرایش سیاسی داشته باشند، این روز فرصتی ایدهآل برای شرکت در یکی از راهپیماییها یا گردهمایی روز جهانی کارگر است. این راهپیماییها معمولاً برای افزایش آگاهی در مورد دستمزد عادلانه و شرایط عادلانه کار سازماندهی و اختصاص داده میشود. بالاخره اولین قدم برای ایجاد هر نوع تغییری این است که مردم را از موضوع آگاه کنید!
با تاریخچۀ حقوق کارگران آشنا شوید
این روز زمان ایدهآلی برای خواندن یک کتاب یا شنیدن پادکستی دربارۀ روز جهانی کارگر و تاریخ مبارزات کارگران برای رسیدن به حقوقشان است. برای مثال، با تحقیق در مورد این موضوعات کلیدی شروع کنید: خانههای کار ویکتوریایی که به دلیل استثمار فقرا و فقرا بدنام بودند. آتشسوزی کارخانۀ پیراهن مثلث نیویورک در سال 1911، در این حادثه خروجیها و راه پلهها قفل شدند تا از استراحت کارگران جلوگیری کنند. بر اثر این آتشسوزی 123 زن و دختر و 23 مرد جان باختند که بیشتر آنها مهاجر بودند.
با خرید درخت بادام اسکوپاریا از مجموعه درختان پروژۀ نیکان شما هم در کاری خیر سهیم میشوید
چرا به روز جهانی کارگر نیاز داریم؟
روز جهانی کارگر، روز مبارزۀ مردم برای کار شایسته و دستمزد منصفانه است. به لطف بیش از یک قرن تلاش کارگران، اکنون میلیونها نفر حقوق و حمایتهای اساسی را به دست آوردهاند. حداقل دستمزد تعیین شده است، محدودیتهایی در ساعات کار وجود دارد، مردم حق دارند از تعطیلات با حقوق و دستمزد برخوردار شوند و هنگام بیماری مرخصی دریافت کنند.
با این حال، در سالهای اخیر، شرایط کار در بسیاری کشورها بدتر شده است. از زمان بحران مالی جهانی در سال 2008، کار پاره وقت، کوتاه مدت و با دستمزد بد رایجتر شده است و مستمریهای دولتی در خطر است. ما همچنین شاهد ظهور «اقتصاد پیمانکاری» بودهایم، که در آن شرکتها کارگران را به طور معمول برای یک شغل کوتاه در یک زمان استخدام میکنند.
این کارگران حقوق معمولی برای تعطیلات با حقوق، حداقل دستمزد یا حقوق مازاد بر کار را ندارند. در این شرایط وجود روز جهانی کارگر مهم است تا به همگان یادآوری شود که آنچه به دست آمده است میتواند به آسانی از دست برود و برای حفظ آنها به تلاشی مستمر نیاز است.
نیکان حامی کارگران
مؤسسۀ خیریۀ نیکان ماموت حامی خانوادههاست. خانوادههایی که بیشتر زنان و مردان عضو آنها کارگر هستند و نیکان با ایجاد اشتغال، معیشت، مسکن، درمان، آموزش و کمک هنگام بحران تلاش میکند آنان را کنار هم نگه دارد. اگر سری به اینستاگرام نیکان بزنید، میتوانید دربارۀ این فعالیتها بیشتر اطلاعات کسب کنید.
فرقی نمیکند این کارگران در کارگاههای ترشیسازی سیستان و بلوچستان کار کنند، در خانه رشتۀ آش تهیه کنند یا کفش بدوزند، نیکان به آنها کمک میکند که چرخ تولید را همچنان پویا نگه دارند. هنگام بیماری یاور آنان است و اگر به سن و سال پیری رسیده باشند از آنها حمایت میکند.
در روز جهانی کارگر، نیکان برای همۀ کارگران دستانی پرتوان و سفرهای پربرکت آرزو میکند، زیرا نیکان دنیای میخواهد که همه در آن شاد و سلامت باشند.
شما چه اندازه به کارگران اهمیت میدهید یا دشواریهای کار آنان را میشناسید؟ در باکس پایین مقاله نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
نظرات
نظر شما در مورد این مطلب چیست؟