فراخوان حمایت فوری از زلزله زدگان خوی
- جمع آوری شده ۶,۰۱۷,۳۸۱,۵۴۵ تومان
- مبلغ هدف ∞نامحدود
- حامیان ۲۱۹ نفر
- زمان ثبت ۱۴۰۱/۱۱/۱۰
زلزله خوی، در فصل زمستان و سردترین نقطه ایران، لرزه بر قلب همگان انداخت. به دنبال خرابی‌های به بار آمده و اجبار مردم برای اسکان در چادرها همراه شدیم تا مردم خوی بدانند تنها نیستند و قلب نیکانیان برایشان می‌تپد، به همین دلیل فراخوان حمایت فوری از زلزله زدگان خوی را راه انداری کردی تا با کمک های هرچند کوچک به این عزیزان کم نماییم.
نیاز مردم خوی در این فصل سرد:
- پتو
- وسایل گرمایشی مانند هیتر و بخاری برقی
- آب آشامیدنی
- موادغذایی
- چادر
- و…
هموطنان عزیز با شرکت در فراخوان حمایت فوری از زلزله زدگان خوی یکبار دیگر برای کمک هموطنتان همراه شوید.
در میان ویرانه‌ها، چراغی از امید
زمین می‌لرزد، دیوارها فرو می‌ریزند، خانه‌ها ویران می‌شوند و ناگهان، زندگی به روزگاری تلخ بدل می‌شود. در چشم برهم‌زدنی، مردمی که تا دیروز در گرمای خانه‌هایشان آرام گرفته بودند، امروز در میان سرمای بی‌رحم زمستان، تنها و بی‌پناه به آسمان خیره می‌مانند. زلزله، سیل، طوفان… نام‌هایی که تنها در اخبار به گوش می‌رسند اما برای کسانی که در میان آن گرفتار شده‌اند، به معنای پایان تمام آن چیزی است که داشتند. در این لحظات، چیزی فراتر از کلمات نیاز است؛ دست‌هایی که با محبت گره بخورند، چشمانی که نگران بمانند و دل‌هایی که به یاری برخیزند.
در سرمای استخوان‌سوز زمستان، هر لحظه‌ای که می‌گذرد، می‌تواند باری از رنج بر دوش بازماندگان بگذارد. نداشتن سقفی که پناهی باشد، نداشتن پتویی که اندکی گرما ببخشد، نداشتن غذایی که جان تازه‌ای بدهد، همه و همه دردی بر دل زخم‌خوردۀ آنان می‌افزاید. در چنین شرایطی، کمک به‌موقع تفاوت میان امید و ناامیدی، زندگی و مرگ است. اگر امروز کمک‌های ما نرسد، اگر امروز گرمای مهربانی ما در این شب‌های یخبندان به آنها نرسد، شاید فردایی برایشان نباشد. تأمین اقلام ضروری مانند چادری، لباس گرم، مواد غذایی و تجهیزات گرمایشی تنها یک وظیفه نیست، بلکه یک تعهد انسانی است که بر دوش تک‌تک ما که دور از حادثه‌ایم سنگینی می‌کند.
حادثه خبر نمی‌کند، اما مهربانی هم مرز نمی‌شناسد. در میان ویرانی‌ها، این ما هستیم که می‌توانیم شعله‌ای از امید روشن کنیم. ما می‌توانیم خانه‌ای را که از دست رفته، دوباره از نو بسازیم. ما می‌توانیم با اهدای یک پتو، سرمای شب را بشکنیم، با یک بسته غذا، گرسنگی را از کودکی دور کنیم، با یک لباس گرم، لرزش دستانی یخ‌زده را آرام کنیم. این لحظه، لحظۀ مسئولیت ماست. اگر به موقع برخیزیم، اگر به م وقع دست یاری بدهیم، نگران هیچ کودکی نخواهیم بود که از سرما می‌لرزد و دلمان شور هیچ مادری را نخواهد زد که با چشمانی اشک‌بار در انتظار کمک مانده است.
زمین شاید دوباره بلرزد، سیل شاید دوباره جاری شود، اما آنچه باقی می‌ماند، ردپای مهربانی ماست که در دل‌ها حک می‌شود. به قول معروف: « از هر دست بدهیم از دست دیگر پس می‌گیریم»
گزارش همیاری با زلزله‌زدگان خوی: فصلی از همدلی و حمایت
ساعت‌ها پیش از نیمه‌شب سرد ۸ بهمن ۱۴۰۱، زمین در شهر خوی به لرزه درآمد. این زمین‌لرزه با بزرگی ۵٫۹ ریشتر، تاریکی شب را در هم شکست و نه‌تنها ساختمان‌ها، بلکه قلب‌های ساکنان این شهر را هم به لرزه انداخت. سرمای زمستان، بر تن‌های خسته و نگران، باری مضاعف افزود و چادرهایی که سرپناه‌های موقت بودند، نمی‌توانستند مرهمی بر زخم‌های جانکاه این مردم باشند. قصه‌هایی از درد، ترس و امید در دل خرابه‌ها نوشته شد. ما، همراه با همدلی هزاران دل نیک‌اندیش، به صحنه آمدیم تا گرمایی از جنس محبت را به میان این سرمای استخوان‌سوز ببریم.
صدایی برای همدلی
با وقوع این حادثه غم‌انگیز، موسسه خیریه نیکان ماموت با فوریت بسیار فراخوان حمایت فوری از زلزله‌زدگان خوی را منتشر کرد. هدف از این فراخوان، گردآوری کمک‌های فوری و حیاتی بود که می‌توانست اندکی از رنج‌های بی‌پایان این مردم بکاهد. اقلام مورد نیاز شامل مواردی بود که در سرمای سخت به معنای واقعی کلمه زندگی‌بخش بودند:
• پتوهایی برای جلوگیری از سوز سرما
• هیترها و بخاری‌های برقی برای گرم کردن آشیانه‌های موقت
• آب آشامیدنی
• مواد غذایی و پوشاک گرم برای بدن‌های لرزان
• چادرهایی که سرپناهی حتی موقت، اما ضروری را فراهم کنند.
پیامی که فرستادیم، روشن بود: “مردم خوی تنها نیستند؛ قلب‌هایی در سرتاسر این سرزمین برایشان می‌تپد.” هموطنان بسیاری این پیام را شنیدند و برای کمک به یاری شتافتند.
لبیک به فراخوان: جریان همدلی
آنچه به دست آمد، تنها کمک‌های مادی نبود؛ بلکه تجلی اراده‌ای بزرگ برای همیاری و بازسازی امید بود. 219 نفر از طریق سایت موسسه نیکان ماموت به فراخوان پاسخ دادند و با سخاوت خود، سرمای بی‌رحم را پس راندند. جمع‌آوری کمک‌ها به سرعت آغاز شد و کامیون‌ها یکی پس از دیگری به سمت خوی حرکت کردند، حامل گرما، امید و دست‌های یاریگر.
در نخستین گام، کامیونی پر از ۳۰۰ هیتر برقی و ۵۰۰ تخته پتو روانه خوی شد. این آغاز ماجرا بود. دو کامیون دیگر که مملو از پوشاک گرم، دارو و مواد غذایی بود، نیز به این قافله مهربانی پیوستند. هزینه نهایی این همیاری بالغ بر ۵ میلیارد و ۹۰۱ میلیون و ۶۶۱ هزار و ۴۸۳ ریال بود. این اعداد نه تنها میزان همراهی، بلکه قدرت عظیم پیوند میان انسان‌ها را روایت می‌کنند.
لبخندهای کوچک در دل فاجعه
اما این تنها داستان کمک‌های مادی نیست. دانیال کاظمی، هنرمند شعبده‌باز، نیز با ما همراه شد و به میان کودکان زلزله‌زده رفت. او با ترفندهای جادویی خود، جادو را نه تنها در دست‌ها، که در دل‌های کوچک و مضطرب کودکان نیز جاری کرد. خنده‌هایی که پس از روزها به چهره‌های کودکان بازگشت، یادآور قدرت شگفت‌انگیز شادی در تسکین غم‌ها بود. در دل فاجعه، این لبخندهای کوچک همان چراغ‌هایی بودند که تاریکی را می‌شکافتند و از شما چه پنهان که این خنده‌ها عجیب بر جان و دلمان نشست…
در کنار هم برای آینده‌ای بهتر
در ادامه این اقدامات، ۱۶۰ عدد کاپشن گرم نیز خریداری شد و به مردم خوی اهدا گردید. هر یک از این اقلام، نه تنها جسم‌ها را گرم کرد، بلکه پیامی از محبت و امید را با خود حمل می‌کرد؛ پیامی که می‌گفت: «شما فراموش نشده‌اید. ما با شما هستیم».
ما همچنان در کنار مردم خوی ایستاده‌ایم و نگاه‌مان به آینده‌ای روشن‌تر دوخته شده است. بازسازی زندگی‌ها نیاز به تلاش و همراهی مداوم دارد و شما، خیرین بزرگوار، بخش جدایی‌ناپذیر این مسیر هستید. این گزارش تنها بخشی از زنجیره‌ای از همیاری و انسان‌دوستی است که با دستان شما شکل گرفته و تا زمانی که قلب‌های گرم شما می‌تپد، شعله‌های امید همچنان فروزان خواهند ماند. از تمامی 219 نفر حامی که دست به دست هم دادند تا امید را به میان زلزله‌زدگان خوی ببرند، از صمیم قلب سپاسگزاریم. این شما هستید که جهان را با مهربانی‌تان زیباتر می‌کنید.
سخن آخر
زلزله خوی، روایتی از درد، همبستگی و امید بود. زمین لرزید، خانه‌ها فروریخت، خیابان‌ها ترک برداشتند، و ترس بر چهرۀ مردمان نشست. لحظه‌ای که زلزلۀ خوی، آرامش شب را در هم شکست، سرآغاز فصلی تازه از درد و رنج برای هزاران انسان شد. اما در میان این ویرانی، جرقه‌ای از امید زبانه کشید؛ امیدی که از جنس همدلی بود، از جنس دستانی که برای کمک دراز شد و قلب‌هایی که برای دیگری تپید.
در لحظه‌های نخستین، سرعت نجات، ارزشمندتر از طلا بود. تیم‌های امدادی بی‌وقفه خود را به میان ویرانی‌ها رساندند. هر ثانیه‌ای که می‌گذشت، فرصتی بود برای یافتن جان‌هایی که زیر آوار گرفتار شده بودند. در سرمای گزندۀ زمستان، تلاش‌ها دوچندان شد؛ چادرهایی برپا شدند، پتوها و وسایل گرمایشی توزیع شد و نان تازه در میان کودکانی که از سرما می‌لرزیدند، توزیع شد. مردم از هر سو آمدند، هر کس به اندازه‌ی توانش سهمی در این همدلی ایفا کرد. بعضی لباس گرم فرستادند، برخی غذای گرم پختند و توزیع کردند و گروهی دیگر با دستان خود آوار را کنار زدند تا ردی از زندگی بیابند. این تنها یک فاجعه نبود، بلکه آزمونی از انسانیت بود. در روزهایی که زمین هنوز از پس‌لرزه‌ها می‌لرزید، چیزی که پایدار ماند، پیوند ناگسستنی مردم بود. غریبه‌هایی که یکدیگر را نمی‌شناختند، شانه‌به‌شانه ایستادند. خانواده‌هایی که خود در سختی بودند، سهم اندک خود را با کسانی که همه‌چیزشان را از دست داده بودند، تقسیم کردند. ما با همراهی شما نشان دادیم که هیچ فاجعه‌ای نمی‌تواند بر نیروی همبستگی غلبه کند. زلزله، هرچند خانه‌ها را ویران کرد، اما دل‌ها را به هم نزدیک‌تر ساخت.
اما این مسیر هنوز به پایان نرسیده است. بازسازی زندگی‌ها فرآیندی طولانی است، خانه‌ها باید دوباره ساخته شوند، کسب‌وکارها باید رونق بگیرند، و خاطرات تلخ باید با امید جایگزین شوند. هنوز راه درازی در پیش داریم، اما هر گامی که برمی‌داریم، جاده‌ای به سوی فردایی روشن‌تر می‌گشاید. در کنار هم، می‌توانیم آینده‌ای پرامیدتر بسازیم؛ آینده‌ای که در آن، هیچ کودکی از سرما نلرزد، هیچ مادری نگران غذای فرزندش نباشد، و هیچ پدری برای تأمین سرپناه، درمانده نماند.
ما این راه را با هم آغاز کردیم و با هم ادامه خواهیم داد. زیرا در نهایت، این همدلی است که باقی می‌ماند.
در ادامه ویدئوهای مربوط به این فراخوان را مشاهده نمایید:
در مرحله اول توانستیم یک کامیون هیتر و پتو را به عزیزان هموطن در روستاهای خوی برسانیم.
در مرحله دوم بار دیگر محبت و مهربانی حامیان نیکان، سختی و سرما را شرمنده کرد و کاپشنهای اهدایی توانست گرما را به جان هموطنان شهرستان خوی بنشاند.
باقی مبالغ باقیمانده در راستای بازسازی منازل هموطنان زلزله زده در خوی هزینه خواهد شد. ما کنار هموطنان خوی خواهیم ماند تا ساخته شدن منازلشان. حمایت شما به ما کمک می کند تا ماموریت انسانی و سازمانی خود را در برابر هموطنان زلزله زده خوب پیش ببریم. نجات هموطنان خوی در سرمای زمستان وظیفه همه ماست و ما بسیار مفتخریم که در این راه شما همراه ما هستید.
کنار ما و هموطنت بمان🙏🏻
سلام بسیار سپاسگزارم از موسسه خیریه نیکان بابت محبت هایی که در دوران تحصیل به من داشتن اکنون که خودم بعد از تحصیلات شاغل شدم تصمیم دارم یکی از حامیان کوچک موسسه باشم بسیار سپاسگزارم
سلام و وقت بخیر
خدارو شاکریم که همواره حامیان ارزشمندی چون شما رو داریم.
نیکان شمایید